V. Nabokov: “Η άμυνα Λούζιν”
Πριν αρκετά χρόνια, όταν είχα δει την ταινία “Η άμυνα του Λούζιν”, βασισμένη στο βιβλίο του Vladimir Nabokov, με είχε ενοχλήσει αυτή η εμμονή με το παιχνίδι, που καταλήγει να γίνει ολόκληρη η ζωή του ήρωα. Η εικόνα αυτή του εσωστρεφούς, του μονόχνωτου ανθρώπου, ο οποίος μένει εγκλωβισμένος σε ένα κόσμο ψευδαισθήσεων – εικόνα που αποτελεί και η πεποίθηση που έχουν αρκετοί για τους σκακιστές- πάντα με εύρισκε αντίθετο, χωρίς βέβαια να αμφιβάλλω ότι όντως το σκάκι μπορεί να λειτουργήσει σε ορισμένες περιπτώσεις και ως μία διέξοδος για ορισμένους ανθρώπους.
Η βασική μου όμως πεποίθηση είναι πως το σκάκι δεν πρέπει
παρά να αποτελεί ένα μέρος της προσωπικότητας του κάθε ανθρώπου. Μπορεί για κάποιους να αποτελεί μία επαγγελματική απασχόληση, οπότε κατ’ ανάγκη θα αφιερώνουν και αρκετό χρόνο σε αυτό, αλλά οι περισσότεροι ερασιτέχνες, που γοητεύονται από την ομορφιά του παιχνιδιού, δεν μπορεί παρά να το βλέπουν ως μία ακόμη από τις πολλές πτυχές που υπάρχουν στη ζωή.
Το σκα.Κι
Όλα αυτά λοιπόν δεν αποτελούν παρά την εισαγωγή για μία -κατά τα φαινόμενα- ενδιαφέρουσα θεατρική παράσταση, η οποία φέρει τον τίτλο “Το σκα.Κι” και ανεβαίνει από την θεατρική ομάδα ByeBye στο Θέατρο Έκφραση τη Δευτέρα 18/03 και την Τρίτη 19/03/2019, ώρα 09:30μ.μ. Δεν ξέρω πόση σχέση θα έχει με το σκάκι ως παιχνίδι, αλλά σίγουρα μοιάζει ενδιαφέρον.
Κλείνουμε με μία σπουδή/ματ σε δύο κινήσεις του ίδιου του V. Nabokov.
