Η θυσία διαφοράς είναι ένα διαχρονικό όπλο στη φαρέτρα των σκακιστών και μπορεί να χρησιμοποιηθεί για επιθετικούς ή αμυντικούς σκοπούς. Οι λίγο παλαιότεροι ή τουλάχιστον όσοι ασχολούνται και με την ιστορία του σκακιού μπορεί να θυμούνται κάποιες από τις θυσίες του Petrosian, οι οποίες ως επί το πλείστον θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν αμυντικές θυσίες διαφορές. Την περασμένη δεκαετία αυτός που κυρίως έφερε πολλές ιδέες στα ανοίγματα με τέτοιου τύπου θυσίες ήταν ο V. Topalov, με μία διάθεση πιο επιθετική, κυρίως να δημιουργήσει θέσεις με πρωτοβουλία για τον εαυτό του.
Στο σημερινό άρθρο θα ασχοληθούμε με δύο παραδείγματα από τη σύγχρονη πρακτική και το τουρνουά που διεξάγεται αυτές τις ημέρες στο Γιβραλτάρ. Εκεί ο H. Nakamura μετά την αποδοχή της θυσίας δεν άφησε κανένα περιθώριο στον αντίπαλό του!
Παίζει ο λευκός. Είναι η 17η κίνηση του και ο Hikaru έχει ήδη αποφασίσει και κρίνει σωστά τη θέση.
17.Nxe4 Bxa1 18.Nd6 Rf8 19.e4 Be5 20.Bf4 Προσέξτε ότι η πλευρά της βασίλισσας του μαύρου είναι εκτός παιχνιδιού. Η παρτίδα έληξε με επίθεση εναντίον του απροστάτευτου μαύρου βασιλιά.
Η δεύτερη παρτίδα είναι η κρίσιμη αναμέτρηση ανάμεσα στον Artemiev και τον D. Navara. Μετά από ένα άνοιγμα που θυμίζει ένα Benko με αντίστροφα χρώματα ο λευκός “άφησε” τον πύργο του για το λευκοτετράγωνο αξιωματικό του μαύρου. Η θέση ήταν τόσο δυσάρεστη που ο Navara επέστρεψε μετά από λίγες κινήσεις τη διαφορά, αλλά χωρίς αποτέλεσμα. Δείτε πώς περιγράφει αρχικά την αίσθηση που είχε στη διάρκεια της παρτίδας και μετά και την παρτίδα με σχόλια από το επίσημο site του τουρνουά.